Frederic Dard, ismini neokur.com platformunda gördüm ilk kez. Yeni yazarlar tanımayı sevdiğim için, Sonsuz Kahkaha, novellasını edindim. Küçücük bir kitap olduğundan ve epey zamandır oku(ya)madığımdan, hemen devrettim.
Son on ay zaman dilimi içinde, Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığının, iş sağlığı ve güvenliği ile ilgili yayımladığı tüm mevzuatı okudum; kanunlar, tüzükler, yönetmelikler… Çok keyifli okuma süreci olduğunu söyleyemeyeceğim, fakat epeyce bilgi sahibi oldum. Bu konuda, milletçe ne kadar eksik olduğumuzu biliyordum, fakat işin ayrıntılarına girince ürkütücü gerçeklerin daha da farkına vardım. Elbette ki eksiklikler, sihirli çubukla düzelemezler, iş hayatımızda ve günlük yaşantımızda bu kültürün oluşması için atılan ilk adımlar, en azında gelecek için umut vaat ediyor…
23 Şubat 2014 günü, A sınıfı iş güvenlik uzmanlığı sınavına girdim . Kitap okumamın, naçizane kitap yorumları yazmamın faydalarını gördüm. Sınav soru metinleri çok uzun, zaman çok az ve konulara hakim olduğu kadar, Türkçeye hakim olmak gerekiyor… Sınavdaki sorular beni zorladı, fakat aynı zamanda sorulara hayran kaldım… Geçmiş sınavların hemen hemen tüm sorularını gözden geçirmiştim ve tekrar eden hiçbir soruya rastlamadım. Kafa karıştırmak için elinden geleni yapmışlar, soruları hazırlayanlar, dikkat ve yorum yeteneğinin ölçme sınavıydı bana göre. Son cümlem, hafiye, sözünü hatırlattı bana...
Polisiye okurum diye edinmiştim, Sonsuz Kahkaha, novellasını…Değişik, ilginç, sırlarla dolu bir hikaye hayal etmiştim ve başucumda okumayı bekleyen epeyce kitap olmasına rağmen, tercihimi ondan yana kullanmıştım.
Kitabı okumasaydım, çok şey kaybeder miydim ? Hayır! Yine de Frederik Dard Yazarı tanımış oldum. 1921 -2000 yılları arasında yaşamış, pek çok polisiye ve psikolojik gerilim esere imzasını atan, bir Fransız olduğunu öğrendim. Yazarın, en çok tanınan romanları, seri olan ve kahramanları komiser San Antonio olanlarmış. F. Dard’ın ölümünden sonra, ilk evliliğinden olan oğlu, Patrick, komiser San Antonio maceralarını yazmaya devam etmiş. Merak ettim, baba – oğul, aynı başarıyı yakalayabilmişler mi diye…
Sonsuz Kahkaha, cinai bir roman değildi…Katil yok, yine de öldürülen birisi var… Okumak isteyenler için fazla ipucu vermek istemiyorum. Dün akşam, 3 Mart 2013, komşumuz İsmail Bey’in 47 yaş gününü kutladık … Bu da ner’den çıktı! İsmail Bey, söylediği bir söz, bana, Sonsuz Kahkaha romanını hatırlattı. Hediyelerin arasından eşofman çıkınca İsmail Bey; Sporu bir türlü bırakamayacağım galiba. Bir gün kalbim antrenmanda, küt diye duracak …Ne güzel olurdu, insanın sevdiği şeyleri yaptığın anda ölüp gitmesi! dedi.
Yaşlanmakta olan güzel bir kadın...Oyuncu olmayı hayal eden genç bir adam…Üçgeni tamamlamak için de genç bir kız…
4 Mart 2014
Bursa
