VASİYETNAME - JOHN GRİSHAM

15 Kasım 2011 Salı

VASİYETNAME - JOHN GRİSHAM

Pantanal...

Brezilya, görmek istediğim ülkelerden birisi.Kahve ve kakao kokan bir yer var hayalimde.

John Grisham ismini, geçen yıl kitapyurdu.com. Nelson Demille ile ilgili araştırma yaparken, “umutseyhan” rumuzlu kitap okurunun bir yorumunda tesadüfen görmüştüm. Hiç duymadığım yazarları, tavsiye üzerine, bulup okumayı çok seviyorum. John Grisham okuma listemde yerini almıştı ve okuma sırası geldi…

Vasiyetname romanını 4 Kasım 2011 tarihinde devrettim,

John Grisham, Pantanl’da bana müthiş bir macera yaşattı.

Pantanal'ı, hiç duymamıştım, oysa Pantanal dünyanın en büyük sulak alanıymış ve Türkiye’nin yüzölçümünün üçte biri büyüklüğündeymiş. Paraguay nehrini biliyordum coğrafya derslerinden,Paraguay nehrine dökülen yüzlerce küçük nehir ve kolları oluşturuyor bu doğal ekolojik bölgeyi.Panatanal’da şehir yok, sadece küçük fazentalar (çiftlikler ) ve konaklama yerleri.Vahşi hayatın en yakından gözlenebileceği bir yer olduğunu öğrendim; timsahlar, yılanlar, geyikler, kuşlar…

John Grisham, romanın son sözünde teşekkür etmiş bir misyoner arkadaşına, onu bölgede gezdirdiği için.

" Başka yerlerde zaman hızlı geçiyor olabilirdi ama Pantanal’da zamanın hiç önemi yoktu” diyor J. Grisham. Ben de Pantanal’ı çok,çok görmek ve hiç olmazsa bir haftalığına zamanı durdurmak istedim.

J. Grisham’ın romanını çok büyük keyifle okudum. Akıyordu,sayfalar, germeden, yormadan.

Yaşlı Troy Phelan’a ait on bir milyar dolar değerinde bir servet …

Bir taraftan bu servete ulaşmaya çalışan “yetiştirme tarzları, hiç öğrenmedikleri değerler ve sadece para etrafında dönen bomboş yaşamları” olan Phelan’ın çocukları.

Diğer taraftan,servetle hiç ilgilenmeyen, Pantanal’da yaşamayı tercih eden, doktor ve misyoner olan Rachel’in günümüzün insanları hakkındaki düşünceleri; "Başkalarını etkileyecek şeyleri alabilmek ve bunun parasını kazanmak için durmadan çalışıyorlar. İnsanlar sahip olduklarıyla ölçülüyor"

Başkalarını etkileyebilmek…Ne kadar doğru.

Oysa, manevi bir dünyanın da var olduğunu hatırlatıyor Yazar…

Rachel ve Nate arasında kurulan dostluk çok güzel anlatılmıştı. Rachel, alkol bağımlılığını yenmeye çalışan Nate’ye şu sözleri söylüyor;

"Sen istemezsen yardım etmez Tanrı.Her bakımdan güçlüdür O, ama O'na gitmek zorundasın, dualarınla, af dileyen bir ruh haliyle O'na sığınmalısın"

Phil ve Nate arasındaki kurulan dostluk da aynı şekilde çok hoş anlatılmıştı. Phil şükür duası ederken, sonunda " Her zaman başkalarının da ihtiyaç ve arzularını düşünmemize yardım et Tanrım" sözlerinden çok etkilendim.

Bu sözlerle birlikte, hüzünle, bugünlerde Van’da yaşanan trajediyi anımsıyorum. Depremin yıkımlarını,karda, kışta, soğukta, evsiz, işsiz kalan ve yakınlarını kaybeden korku dolu insanları.

Güzel bir roman okumanın mutluluğunu yaşadım yine…John Grisham beni, bu kadar çok etkileyebileceğini düşünmemiştim. Belki de hiç göremeyeceğim diyar- Pantanal, kitap sayesinde bir parçacık da olsa, orasının vahşi doğasını tanımış oldum.